در دوربین های مداربسته تحت شبکه، کاربران باید با الفبای این سیستم آشنا گردند تا با بهره‌گیری از نوآوری‌های نوین و جدید بتوانند امنیت دارایی و مایملک خود را حفظ نمایند.
استفاده از هر تکنولوژی و فناوری مستم آن است که کاربران با الفبای آن آشنا شوند، در صورتی که هر فرد با این الفبا آشنا شود در کاربری یک سیستم بهینه‌تر بوده و موفق‌تر خواهد شد. به بیان ساده‌تر اگر الفبا را درست ارزیابی نکند دچار مشکلات فراوانی خواهد شد، همانطور که قدما گفته‌اند :
خشت اول چون نهد معمار کج، تا ثریا می‌رود دیوار کج”
در مقالات قبلی به این نکته اشاره‌شده که دوربین های مداربسته تحت شبکه اصولی متفاوت با سامانه‌های آنالوگ دارند و بستر این دو کاملاً از یکدیگر مجزا است.
پیشرفت فناوری‌های نظارت تصویری هر ساله متخصصین و کارشناسان این حوزه را مبهوت نموده است و در برخی موارد آنها را مجبور به یادگیری موارد نوین نموده تا با ارتقا دانش خود، فناوری نوین را در پروژه‌های مختلف گسترش دهند. تشریح دانش سامانه‌های نظارت تصویری به‌صورت کامل و ارائه عملکرد آن به‌صورت جزء به جزء کاری سخت است که بسیاری از کاربران و مشتریان از آن دوری می‌کنند. اما دانستن یک سری پارامتر می‌تواند به شما کمک کند تا انتخاب هوشمندانه‌ای برای سامانه‌های خود داشته باشید. این نکات به شما کمک می‌کنند که انتخاب خود را درزمینه دوربین‌های امنیتی بسنجید و از کم و کیف آن باخبر شوید.
در این مقاله عملکرد دوربین های مداربسته تحت شبکه را تشریح می‌نماییم و تفاوت‌های آن را با دوربین‌های آنالوگ ذکر می‌کنیم. توضیحاتی را پیرامون تفاوت دوربین‌های مداربسته آنالوگ و شبکه ارائه خواهیم کرد. در انتها به تشریح مناسب بودن دوربین‌ها برای پروژه شما خواهیم پرداخت.
از دوربین های مداربسته آنالوگ تا دوربین های مداربسته دیجیتال :
اولین سامانه‌های نظارت تصویری که با عنوان سیستم‌های مداربسته شهرت داشت، بستری آنالوگ بود که کلیه بخش‌های آن نیز به‌صورت آنالوگ مدیریت می‌شد. در این سیستم‌ها ذخیره‌سازی روی کاست‌ها و نوارهایی صورت می‌پذیرفت و تمامی بخش‌های آرشیو به‌صورت فیزیکی بودند. در آن زمان بازبینی وقایع و یا نگهداری آرشیو کاری بس دشوار و طاقت فرسا به شمار می‌رفت.
این سیستم‌ها دارای معایب بسیاری بودند که اولین آن عدم وجود قابلیت توسعه‌پذیری در این سیستم‌ها بود. اضافه کردن یک دوربین در این سیستم‌ها کاری سخت بود و نمی‌توانستند به‌راحتی یک دوربین را به شبکه خود اضافه نمایند. مسئله دوم کیفیت پایین به شمار می‌رفت. مسئله دیگری که در آن زمان با آنها روبرو شده بودند عدم توانایی مانیتورینگ زنده دوربین‌ها بود. علاوه بر مشکلات فوق در آن زمان کسی انتظار انتقال تصویر را نداشت و انتقال تصویر برای آنها یک رؤیا به شمار می‌رفت.
در دو دهه گذشته صنعت نظارت تصویری رشد فراوانی داشت و محصولات آن جهش باورنکردنی را طی کردند. رشد این فناوری سبب شد که بازارها و صنایع مختلف نیز به آن روی بیاورند و این صنعت فقط محصور به صنایع نظامی نباشد. یکی از دلایل توسعه بازار نظارت تصویری مقرون‌به‌صرفه بودن آن بود. از بین رفتن فناوری‌های تولید تصویر قدیمی و تولد تکنولوژی‌های جدیدی همچون CCD در تصویربرداری، موجب رونق گرفتن این صنعت شد.
امروزه کاربران این صنعت می‌توانند از طریق اینترنت به تصاویر دوربین‌های خود دسترسی داشته باشند. دوربین‌هایی که رزولوشن بالایی داشته و کیفیت تصویر خوبی را فراهم می‌نمایند. تولد دوربین های مداربسته تحت شبکه و دیجیتالی شدن آن سبب تبلور روش‌های هوشمند سازی تصویر نظیر ردیابی اشیا، تشخیص حرکت، تشخیص جسم گم‌شده و …. شده است.
چگونه دوربین های مداربسته تحت شبکه کار می کنند؟
در دوربین های مداربسته تحت شبکه، یک دوربین دیجیتالی وظیفه اخذ تصویر را بر عهده دارد. دوربین پس از اخذ تصویر، تصویر را تبدیل به رشته‌های دیجیتالی کرده و آن را در بستر شبکه منتقل می‌کند. رشته بیت‌های منتقل‌شده در شبکه به سرور یا رایانه کاربر منتقل میشود. هرکدام از این ایستگاه‌های کاری (سرور و یا رایانه کاربر) عملیات مربوط به نمایش تصویر و یا ذخیره‌سازی تصاویر را بر عهده دارند.
نرم‌افزار موجود در سرور یا رایانه کاربر وظیفه مدیریت تصاویر را بر عهده دارد. این نرم‌افزار باید نمایش تصاویر، ذخیره‌سازی آن و یا ارسال استریم های دریافتی از دوربین را به ایستگاه کاری دیگر بر عهده بگیرد. نرم‌افزارهای متعددی در بازار وجود دارد که کاربران برای انتخاب آنها مختار هستند تا بر اساس نیاز خود یکی از آنها را انتخاب نمایند. عموماً همه دوربین‌ها با نرم‌افزار تحت پروتکل ONVIF در ارتباط هستند. پروتکل ONVIF زبان مشترکی است که در دستگاه‌های نظارت تصویری تحت شبکه پیاده‌سازی شده است. در نرم‌افزارها قابلیت‌های هوشمند سازی متعددی وجود دارد که بر اساس نیاز کاربران می‌توانند از آن استفاده نمایند.
حتما بخوانید: دوربین مداربسته تحت شبکه چیست ؟
در سامانه های نظارت تصویری IP اصول کار بر مبنای استانداردهای شبکه است و خروجی هر دوربین PACKET هایی است که از دوربین خارج‌شده و به زوج سیم‌ها می‌رسد. کابل‌هایی که در دوربین های مداربسته تحت شبکه به‌کار می‌روند در خانواده CAT قرار دارند و کابل‌هایی مانند CAT5,CAT6,CAT7 هستند. ارسال داده‌ها در این کابل‌ها تفاوت بنیادین با بسترهای آنالوگ یا کابل‌های کواکسیال دارد.
دوربین‌های مداربسته تحت شبکه پهنای باند بالایی را مصرف می‌کنند و نیاز آنها به این پهنای باند بسیار بیشتر از دستگاه‌های متداول مبتنی بر TCP/IP است. هوشمند سازی، بازبینی داده‌ها، بازیابی داده‌ها، با استفاده از این روش بسیار مؤثر میباشد. یکی از مزایای عمده سامانه‌های نظارت تصویری امنیت انتقال است چراکه می‌توانید داده‌ها و رشته تصاویر را به‌صورت رمز شده ارسال کنید و یا دسترسی به دوربین‌ها را در سطوح مختلف مدیریت نمایید. این کار در سامانه‌های آنالوگ ممکن نبود و احتمال شنود در آن بسیار وجود داشت.
تفاوت بین سامانه نظارت تصویری آنالوگ با دوربین های مداربسته تحت شبکه :
بهترین راه برای یادگیری عملکرد دوربین های مداربسته تحت شبکه مقایسه آن با کارکرد دوربین‌های آنالوگ است. مقایسه دوربین های مداربسته تحت شبکه با سیستم‌های قدیمی، فقط برای سهولت تشریح عملکرد ارسال تصاویر است و ازنظر فنی کاملاً با یکدیگر تفاوت دارند.
سامانه‌های نظارت تصویری پیشین کیفیت ویدیویی پایینی داشتند و تصاویر آن در بسیاری از مواقع به درد نخود و غیرکارا بود. همچنینی بازبینی تصاویر ذخیره‌شده در سیستم‌هایی همچون VCR کاری زمان‌گیر و خسته‌کننده بود. یکی دیگر از معایب سامانه‌های پیشین همانطور که گفته شد، انعطاف ناپذیری این سیستم‌ها بود. در سامانه‌های آنالوگ اضافه کردن دوربین در منطقه خاص، کاری بس دشوار و مشکل به شمار می‌آمد. در سیستم‌های آنالوگ متنی بر DVR برای اضافه کردن یک دوربین در منطقه خاص باید از آن دوربین تا دستگاه دی وی آر کابل‌کشی انجام شود و این کار گاهی بسیار سخت و غیرممکن بود.
جهت مطالعه کامل این مقاله به ادرس www.rdsiran.com در منوی آموزش قسمت مقالات آموزشی مراجعه فرمایید.
درباره این سایت